بررسی حساسیت پشه آنوفل استفنسی ناقل مالاریا در استان هرمزگان، نسبت به پنج حشره کش شیمیایی، ۱۳۸۷

مقدمه: علی رغم اجرای برنامه کنترل مالاریا در طول سالیان متمادی، هنوز بیماری مالاریا یکی از معضلات مهم بهداشتی مناطق جنوبی کشور محسوب می گردد. گونه آنوفل استفنسی یکی از مهمترین ناقلین مالاریا در استان هرمزگان و بخصوص در مناطق شهری می باشد. سابقه استفاده از حشره کشها و مقاومت به این حشره کشها طولانی است. هدف از این مطالعه بررسی حساسیت گونه آنوفل استفنسی نسبت به پنج حشره کش شیمیایی رایج بوده است. روش کار: در این مطالعه مقطعی سطح حساسیت گونه آنوفل استفنسی سوش میناب به حشره کشهای ددت %4 فنیتروتیون %1، بندیوکارب %0.1، لمبداسی هالوترین %0.05و دلتامترین 0.05% مورد بررسی قرار گرفت. جهت انجام این پژوهش از تعداد 800 پشه ماده بالغ سه روزه تغذیه شده با آب قند و کیت استاندارد تست حساسیت سازمان بهداشت جهانی و کاغذهای آغشته به دوزهای تمایزی حشره کش های فوق و روش استاندارد who استفاده گردید. نتایج با استفاده از جداول و نمودارهای توصیفی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان داد که این گونه نسبت به حشره کشهای بندیوکارب و دلتامترین کاملا حساس است ولی بنظر میرسد که نسبت به حشره کشهای لمبداسی هالوترین، فنیتروتیون وددت، مقداری جزیی مقاومت وجود داشته باشد. نتیجه گیری: در حال حاضر از بین حشره کشهای رایج و مورد مطالعه در این مطالعه حشره کشهای دلتامترین و بندیوکارب مناسب ترین و موثرترین سموم جهت مبارزه با ناقلین مالاریا در مرحله حشره کامل می باشند که میتوان از آنها بصورت متناوب و با کمترین غلظت موثر استفاده کرد.